บริจาค

เห็นว่า..บล็อกนี้ดี มีประโยชน์... โปรดสนับสนุนผู้ทำบล็อกได้ที่ พร้อมเพย์ 083-4616989
หรือบัญชี 002-1-70462-8 กสิกรไทย สาขาบางลำภู

ปรัชญากับศาสนา


ดินแดนแหลมทองของไทยเรานี้ ก่อนหน้าที่ศาสนาจะเข้ามาเผยแพร่ เรานับถือ
ผี กันมาก่อน 

เมื่อศาสนาเข้ามาในดินแดนแห่งนี้ ไม่ว่าจะเป็นศาสนาอะไร จึงไม่สามารถกำจัดผีต่างๆ ออกไปจากความเชื่อของคนไทยเราได้

หลักฐานก็คือ เรามีชื่อเรียก “ผี” กันอย่างมากมายอย่างไม่น่าเชื่อ  มีผู้รวบรวม “รายชื่อผีไทย” ไว้ใน วิกิพีเดีย สารานุกรเสรี ดังนี้

กระสือ
กระหัง
กองกอย
กุมารทอง/กุมารพราย
โขมด โขมดป่า/โขมดดง
ควายธนู
นางตะเคียน
นางตานี
แม่นาค พระโขนง
ปอบ หรือ ปอป
เปรต
เทพารักษ์
ผีกะ
ผีตาโบ๋
ผีตายทั้งกลม
ผีตายห่า (ผีต๋ายหลุ้ต๊อง)
ผีตายโหง
ผีต้นโพธิ์
ผีถ้วยแก้ว
ผีทะเล
ผีป่า
ผีเป้า
ผีดิบ
ผีพราย
ผีไพร
ผีโพง
เจตภูต
ผีฟ้า นางเทียม (ผู้ทรงผีฟ้า)
ผีหัวขาด
ผีมเหสักข์
ผีอำ
ผีบ้านผีเรือน ผีล่ำ ผีด้ำ
พระภูมิเจ้าที่
ผีแถน (ผีด้ำใหญ่)
แม่ย่านาง
ผีนางรำ
ผีม้าบ้อง (ปอบม้า)
รากษส (ปู่โสมเฝ้าทรัพย์)
ผีบังบด
ผีกละยักษ์
ศิพชวน
ผีปู่แสะย่าแสะ
ผีมดผีเม็ง
ผีนางน้อย
ปู่เจ้าสมิงพราย
นางกวัก
รักยม
ลูกกรอก
หุ่นพยนต์
เจ้าป่าเจ้าเขา (พระพนัสบดี)
ยายกะลาตากะลี(นายป่าช้า)
ผีโป๊กกะโหล้ง
สมิง
นกออก
ผีจะกละ(ผีแมว)
ผีก้อนเสาเตาไฟ (ผีปู่ดำย่าดำ)
ผีย่าหม้อนึ่ง
ผีหลังกลวง
ผีนางโอกระแชง (ผีแชง)
มัสสีล
ซาเราะกาเวา
มโนมัย
ผีหัวหลวง
ผีชิน
ผีแม่บันได
ผีโต๊ะเคร็ง
แม่ธรณีประตู
ผีกะล่อมข้าว
แม่โพสพ
ผีลานนวดข้าว
ผีฟองฝ้าย
แม่ซื้อ
พระหลักเมือง
พระเสื้อเมือง
พระทรงเมือง
พระกาฬไชศรี
เจ้าเจตคุปต์
เจ้าพ่อหอกลอง
พ่อปู่เขียว ผีหม้อยาย
ผีพนัน (ทวาบร)
อีกาปากเหล็ก
หนอนนรกปากเหล็ก
ปีศาจดอกบัวไฟ
นิรยอสุรกาย
ภัสมาสูร
วฤคกะ
อิลวละ และ วาตาปิ
ผีจอมปลวก
ผีโป่งดิน (ผีค่างดิน)
ผีโป่งน้ำ (ผีค่างน้ำ)
ผีขุนน้ำ
กาสา (กาสัก)
ม้าอสูรกัณฐกะ
ม้าเทวกันทัด
ผีพุ่งใต้ (ผีปุ้งส้าว)
ผีตามอย
พระขวัญ
ผีเจ้านาย (พวกผีร่างทรง)
พ่อแก่ฤๅษีผีครู (ตฺริกาลชฺญ)
ผีตาโขน
เกียรติมุข
ผีนา (ผีตาแฮก)
ผีเจ้าท่า
ผีตาโม่ง (ผีลูกไฟ)
ผีขึงขื่อ
เทวา ยักขา ซอคะยี เขมะ
ผีป่วง
ผีดาดา
พรายงู
ผีแปดเต้า
ผีตายพราย
ผีค้างพอน
ผีชะแคร่
ผีโผงดง
ผีสองสาว
ผีฉมบ
ผีหิ้งผีโรง
ผีไก่หน้อย (ผีลูกไก่เรืองแสง)
ผีอี่ค้อย
ผีอยำ
นกอะจ๊ะเหลเหล
ผีแม่มาย
ผีตะแหลง (ผีแปลงร่าง)
ไม้ผีลักซ้อน
แมงหมานีผีบอก
ผีอี่ฮุง (ผีสายรุ้ง)
ผีอี่เงือก
ผีย้ายสมบัติ
ผีขี้เหล็กไหล
ผีไม้น้ำหลุน้ำไหล
ผีเครือ
เบื้อ
ผีประกำ
ผีเปรตยักษ์
แมงสี่หูห้าตา
เงือกงู
ผีด้งหรือผีนางด้ง
ผีเพลีย
ท้าววิรุฬปักข์ (ผีอ้ายหน้าผากช้ำ)
ท้าววิรุฬหก (ผีอ้ายคำเหลือง)
ท้าวธตรฐ (ผีอ้ายลก)
ท้าวกุเวร (ผีอ้ายม่วง).
ผีกินหัว


ขนาดผมเชื่อว่า คนไทยนับถือผีมาก่อน ก็ยังไม่คิดว่า เราจะมีรายชื่อผีมากถึงขนาดนี้  ผีทุกตัวที่กล่าวมาทั้งหมดนั้น ไม่อยากจะรู้จักเท่าไหร่นัก  

ไอ้ผีตัวสุดท้ายนี่แหละ อยากจะรู้จักว่า มันรูปร่างหน้าตาอย่างไร

เมื่อพบปะผู้คนมากหน้าหลายตา หลายประเทศ หลายทวีปเข้า บรรพบุรุษของเราก็รับของใหม่ได้หมด  ไม่มีรังเกียจเดียดฉันท์ใดๆ ไม่ว่าจะเป็นศาสนาพราหมณ์-ฮินดู คริสต์ อิสลาม

รวมถึงศาสนาพุทธของเราด้วย ก็เป็นสิ่งที่เข้าในในภายหลัง

เมื่อรับเข้ามาแล้ว เราก็ไม่ทิ้งเรื่องผีไป  ในประเทศไทยจึงมี ความเชื่อ ต่างๆ ผสมผสานกัน จนบางทีแยกไม่ออกว่า อะไรคืออะไร

เมื่อวิทยาศาสตร์กับปรัชญาเข้ามาในประเทศของเราในตอนต้นรัชกาลที่ 4  เราก็รับเข้ามาอีก  ประเด็นที่เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ผมแยกเขียนไว้อีกส่วนหนึ่งแล้ว  สนใจก็ไปหาอ่านเอาได้

ณ ที่นี้ จึงจะนำเสนอเฉพาะปรัชญากับศาสนาเท่านั้น

ปรัชญากับศาสนานั้นไปกันไม่ได้เลย ไม่ว่าจะเกี่ยวกับการหาองค์ความรู้ ความประพฤติของเจ้าของทฤษฎี  ยกตัวอย่างเช่น

1) นักปรัชญาคิดตามหลักเหตุผลอย่างเดียว ไม่ปฏิบัติ  นั่งคิดนอนคิดไป ไม่เคยไปลองปฏิบัติหรือลองสัมผัสพื้นที่

ศาสนาพุทธอ่านอย่างเดียว ไม่เกิดประโยชน์ใดๆ ทั้งสิ้น ท่านเรียกว่า เถรใบลานเปล่า”  ต้องปฏิบัติด้วย  ด้วยเหตุนี้  ในนรกจึงมีพระจำนวนมากตกลงไป

สำหรับพระภิกษุในยุคนี้ ถ้าเปรียบเทียบอัตราร้อยละ ดีไม่ดี พระลงนรกมากกว่าฆราวาสเสียอีก

2) สิ่งที่สอน นักปรัชญาจะไม่ปฏิบัติตามก็ได้  คือ คิดแล้วนำเสนอออกไป แต่ตัวเองไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้

นักปรัชญาจะสอนให้คนทำดี มีจริยธรรม แต่ตัวเองจะทำตัวอย่างไรก็ได้ ไม่ว่ากัน  ทางศาสนาพุทธไม่ได้  ท่านต้องปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ และสอนไปตามนั้น

3) ปรัชญาใช้ความเป็นเหตุเป็นผล (rationalization)

คำสอนของศาสนาพุทธเป็น ความเป็นจริง” (reality) แล้ว  เนื้อหาคำสอนเป็น ความจริง” (truth) ทั้งสิ้น

เมื่อพุทธวิชาการกับพระภิกษุนิยมเรียนปรัชญา ก็หันไป สมาทานปรัชญาว่าเป็นจริงกว่าศาสนาพุทธ

เมื่อพุทธวิชาการกับพระภิกษุเหล่านี้ จึงทำให้คำสอนของพระไตรปิฎกผิดเพี้ยนไปทั้งหมด หาสาระที่ควรจะเป็นไม่ได้

บล็อกนี้ จะนำความผิดบกพร่องของนักปรัชญา-พุทธวิชาการ-นักปริยัติ มานำเสนอและวิพากษ์วิจารณ์  เพื่อสร้างความถูกต้องให้กับศาสนาพุทธของเราต่อไป

โดยท่านจะหาอ่านได้ในบล็อกด้านล่างนี้

ปรัชญากับศาสนา
01-ศาสตร์ตะวันตกกับศาสนา  http://philosophyreligion.blogspot.com
02-มายาคติในศาสนาพุทธ  http://mythinbuddhism.blogspot.com
03-เชื่ออะไรดี: ศาสนา ปรัชญา วิทยาศาสตร์  http://whatshouldIbeleive.blogspot.com
04-ความเป็นจริง ความจริง ข้อเท็จจริง  http://realitytruthfact.blogspot.com
05-ศรัทธา ความเชื่อ ความงมงาย ความจริง  http://faithbelieftruth.blogspot.com
06-ความจริงกับสัจจะ  http://truthandthetruthword.blogspot.com
07-สมมุติสัจจะกับปรมัตถสัจจะ  http://ultimatetruthword.blogspot.com/
08-นิพพาน เต๋า โมกษะ แบบ  http://nipphantau.blogspot.com/







ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น